به گزارش مجله خبری نگار، متن بیانیه که در اختیار خبرگزاری قرار داده شده، بدین شرح است:
«باسمه تعالی
جناب آقای رئیسی
ریاست محترم جمهور
با سلام و احترام
ضمن تبریک سال نو، حضور شما در شهر مشهد را خوش آمد میگوییم.
جناب آقای رئیس جمهور، حضور شما در این شهر را بهانهای قرار میدهیم تا از قشری سخن بگوییم که کمتر کسی آنان را میشناسد. قشری که بخش عمدهای از خدمت رسانی در بیمارستانهای دولتی را برعهده دارد تا دیگران بتوانند افتخارات آن را به نام خود اعلام کنند. قشری که در تمام مدت خط اول مبارزه با کرونا بود، اما در تمام رسانهها ناشناخته بود. قشری که در هر ساعت از شبانه روز ارائه خدمت در بیمارستانها را برعهده دارد. قشری که ماهیانه نزدیک به ۴۰۰ ساعت حضور مستقیم جهت خدمت رسانی را ایفا میکند. قشری که مادرند، پدرند و همسرند و شرایط کاری آنها به آنان اجازه مادری، پدری و همسر بودن را نمیدهد.
جناب آقای رئیسی شرایط کاری دستیاران پزشکی نه در شان دولت اسلامی است، نه در شان نظام اسلامی است و نه در شان ارزشهای اولیه انسانی است. کمترین مطالبات این زحمت کشان با توجیه نیروی آموزشی بودند آنها در نطفه خفه میشود. جناب رئیس جمهور، آیا کسی که بیش از ۴۰۰ ساعت در ماه فعالیت کاری دارد نیروی آموزشی است؟! جناب آقای رئیسی حجم کاری بالا و عدم بهره مندی از حداقل امکانات لازم برای زندگی آسیبهای متعدد روانی برای دستیاران پزشکی فراهم کرده است. اگر صحبتهای ما را باور ندارید، گزارش اداره سلامت روان دانشگاه از سلامت روحی دانشجویان دستیاری را بررسی کنید. در سال ۱۴۰۰ نزدیک به ۲۰ رزیدنت به دلیل مشکلات این دوره از جمع ما پر کشیدند. آیا این وضعیت برای دانشگاهی که باید مبدا تحولات باشد، شایسته است؟
جناب رئیس جمهور تمامی مشکلات دستیاران راه حلهای منطقی و قابل اجرا دارد، اما هر بار با در بسته نبود بودجه روبرو میشود. آیا سازمان برنامه و بودجه در جریان سختی کار اینها نیست؟ اگر سازمان برنامه و بودجه همچنان گمان میکند که دستیاران پزشکی نیروی آموزشی هستند، از اینها دعوت میکنیم یک روز در کنار دستیاران پزشکی در بیمارستانها حضور پیدا کنند. بیایند و ببیند. ببینید که چه طور یک انسان ۱۲ روز ۳۶ ساعت بیداری مداوم و بدون استراحت را تحمل میکند و البته این بدان معنی نیست که سایر روزها حضور ندارد. بهانه نبود بودجه برای بهبود وضعیت دستیاری غیر قابل پذیرش است. سال گذشته بارها و بارها دستیاران خواهان بهبود وضعیت خود بودند که هر بار با در بسته و همین بهانه روبرو میشد. در نهایت با ورود رهبری به این امر بودجه این کار نیز تحقق پیدا کرد.
جناب آقای رئیسی عدهای با جمله "نهار خوردن" شما شوخی میکنند، اما باید بگویم حجم کاری بالای دستیاران پزشکی حتی فرصت کافی برای نهار خوردن هم به آنان نمیدهد. جناب آقای رئیسی سال گذشته ۸۰۰ ظرفیت رشتههای دستیاری خالی مانده، آیا مسئولان از خود پرسیده اند که در دستیاری چه اتفاقی میافتد که آن همه شور و شوق جوانان برای پزشک شدن و آن همه تلاش و شب بیداریهای قبل از کنکور به ناگه تبدیل به هیچ میگردد و جوانان عطای پزشکی را به لقا اش میبخشند؟ آیا از آمار انصرافیهای دوره دستیاری خبر دارید؟ آیا از خود پرسیدهاید که چه میشود که جوانی پس از هفت سال تحصیل در رشته پزشکی و دو سال مطالعه سخت برای قبولی در دستیاری به ناگه تصمیم به انصراف میگیرد و میگوید دستیاری، چون شوهر بداخلاقی است که سختی ادامه زندگی با او از مشقتهای طلاق بیشتر است؟ آیا خالی ماندن ۸۰۰ ظرفیت رشتههای تخصصی پزشکی، زنگ خطری برای سلامت جامعه نیست؟ نمیشود از جوانی جمعیت، فرزندآوری و ازدواج سخن گفت و همزمان حدود ۴۰۰ ساعت کار مداوم در بیمارستان را انتظار داشت؟ شان دختران و مادران این سرزمین همین هست؟ جناب رئیسی آدرس غلط افزایش ظرفیت پزشکی برای حل مشکلات دستیاری دروغی است که توسط ناآگاهان به این حوزه مطرح میشود. سال گذشته ۸۰۰ ظرفیت این رشته خالی مانده است، این مسئله که دیگر ارتباطی با افزایش ظرفیت ندارد.
بیان این مسائل از طرف ما، صرفا نشانه فعالیت صنفی نیست. آینده نظام سلامت ایران با افزایش میزان مهاجرت پزشکان و عدم تمایل به تحصیل در دوره دستیاری در خطر است. بنیانهای خانوادگی دستیاران به دلیل آسیبهای روحی این دوره و عدم صرف زمان مناسب برای خانواده آسیب پذیر میشود. وضعیت کنونی دستیاری، شیب پذیرش دستیاری را به سمت خانوادههای مرفهتر میبرد، چرا که طبقات محرومتر جامعه نمیتوانند در سنین ۳۰ سالگی با این وضعیت حداقلهای نیاز زندگی خود را تامین کنند، مسالهای که قطعا بر خلاف عدالت آموزشی است. دوران جوانی که دوره نشاط، شکوفایی و تذهیب هست، به بیگاریهای طولانی مدت در لفظ زیبای " دکتر " میگذرد. ساعتهای کاری طولانی مدت با حدود ۴۰۰ ساعت در ماه، کیفیت ارائه خدمات به مردم را کاهش میدهد.
جناب آقای رئیسی همانطور که گفته شد وضعیت کنونی دستیاری نه در شان دولت اسلامی است، در نه شان نظام اسلامی، و نه در شان ارزشهای اولیه انسانی است. راه حلهای مشکلات آنان ساده هست، اما ارادهای برای اجرای آن وجود ندارد. کمترین خواسته دستیاران، احتساب دوره دستیاری به عنوان شغل، تعیین ساعت کاری مشخص و براساس قانون است. برای حفظ کرامت انسانی و آینده سلامت این کشور به این قشر توجه کنید.
ما من مؤمن یخدم أخاه و هو یقدر علی نصرته الا خذله الله فی الدنیا و الاخره
سپاس از توجه شما
جامعه اسلامی دانشجویان دانشگاه علوم پزشکی مشهد»